Footloose Discotheque

Er is een discotheek in Diu, spannend! Hoe zou het er zijn, zouden we binnenkomen? Zouden er single dames zijn, zouden ze Bollywood-hits draaien?
De deuren zijn open van 20.30 tot 23.00, de Indiërs doen niet aan nachtbraken. Als we binnekomen om 21.30 moet het feest nog op gang komen. Er danst alleen een gezinnetje. Een man met snor en buikje, zijn vrouw, zijn tienerdochter en twee kinderen van en jaar of acht. Verder zijn er enkel jongens van 18 tot 28, soms stoer (lees: moeilijk) voor zich uitkijkend, iets dat je anders overigens nooit ziet in India.
Dan komt het los en komen de eerste mannen de dansvloer op. We lachen ons rot! Ze dansen zeer uitbundig, met de subtiliteit van het chicken tonight-huppeltje. Ze springen op en neer en zwaaien met hun armen.
Misschien speelt de alcohol ook een rol. Elders in deelstaat Gujarat is alcohol –naar Gandhi’s leer- verboden. Het zal bij deze Gujarati toeristen dan ook harder inslaan dan bij ons westerlingen.
De mannen dansen close met elkaar, zoals veel vrouwen in Nederland. Voor Nederlandse mannen is dat not done, dat is bestemd voor homo’s. Hetero-mannen lopen hier ook omarmd of hand in hand over straat.
Homoseksualiteit is bij wet verboden in India, ook al is volgens recent onderzoek één op de zes Indiërs homofiel. Een wat overdreven schatting lijkt me, maar toch.
Men wordt wel losser. In de film-kaskraker Kal Ho Na Ho werd bijvoorbeeld erg speels omgegaan met homoseksualiteit. Ook hier binnen lijken enkele homo’s rond te huppelen, één van hen heeft dat typische accentje.
We gaan met een groep naar een tent die nog open is en waar we onze laatste biertjes drinken. Ik heb er sjans met een leuk meisje in een zwarte sari. Ze straalt (een blanke is een trofee natuurlijk) en haar familie straalt zo mogelijk nog meer. Helaas, ze spreekt alleen Gujarati.