Ik ga naast Emma aan het kampvuur zitten. Emma is een lief mollig meisje uit Leeds. Haar huid is lichter dan haar witte T-shirt, ze filosofeert over de toekomst na haar wereldreis. Met haar bachelor geschiedenis kan ze niks, misschien gaat ze in de zorg werken. Hier zorgt ze goed voor haar kameel, zo goed dat ze niet vooruit komt, omdat haar kameel constant van de struiken snoept.
We doen een trektocht van drie dagen, door de savanne die het reisbureau woestijn noemde. We passeren dorpjes van twintig huizen en eenzame herders met geiten. We zien antilopes, een slang en gieren zo groot dat we dachten dat het struisvogels waren.
Mieren en een drie centimeter grote kever vinden het fijn onder mijn shirt. En in de broek van mijn buurman. We eten chapati met rijst, groente en zand.