Zen-afwassen

In de Verenigde Staten heb ik een goede vriend, Jim Forest. Ik ontmoette Jim jaren geleden, toen hij nog medewerker was van de Katholieke Vredesgroep.
Vorig jaar winter kwam Jim hier op bezoek. Ik doe gewoonlijk de afwas na het avondeten, voordat we gezamenlijk een kopje thee drinken. Op een avond vroeg Jim of hij de afwas mocht doen. Ik zei: 'Ga je gang. Maar als je de afwas wilt doen, dan moet je wel weten hoe je dat moet doen.' Jim riep uit: 'Kom nou, Thay, dacht je dat ik niet wist hoe je af moet wassen?' Ik antwoordde: 'Er zijn twee manieren om de afwas te doen. De eerste is: de afwas doen om weer schone borden te hebben, de tweede is: de afwas doen om de afwas te doen.' Jim vond dat prachtig en koos voor de tweede manier. Vanaf dat moment wist Jim hoe hij moest afwassen. Ik heb toen de 'verantwoordelijkheid' voor een hele week aan Jim overgedragen.
Als we tijdens de afwas alleen maar denken aan het kopje thee dat ons na afloop wacht en de afwas zo snel mogelijk afraffelen alsof het iets vervelends is, doen wij de afwas niet 'om de afwas te doen.' Sterker nog: in de tijd dat we afwassen, leven we niet. In feite zijn we terwijl we bij de gootsteen staan helemaal niet in staat om het wonder van het leven te beseffen. Als we de borden niet kunnen afwassen dan is het zeer waarschijnlijk dat we ook niet in staat zijn onze thee te drinken. Bij het theedrinken denken we dan voortdurend aan andere dingen en zijn we ons nauwelijks bewust dat we een kop in onze handen houden. Zo worden we in de toekomst weggezogen en zijn we niet in staat om ook maar één minuut van ons leven werkelijk te leven.

Thich Nhat Hanh