Funky Musique Festival

Funky Musique Festival. Wat een naam. Moest dat geen festival zijn waar de sfeer ontspannen is, waar de mensen komen om te genieten, van de sfeer en van hun muziek? Dat moest het zijn, en dat was het.

Het terrein is klein en rommelig, restgeluid van vele verschillende muziekstijlen vormen de waas waartussen je in het gras zit. De ingang is lelijk, stalen platen liggen op het terrein. Overal om je heen zijn naast de decoratie van seventies-prints de hekken te zien. Leuk zijn wel de Retro-tafeltennistafel, de singletjes-sjoelbak en het springkussen. Ouderwetse kleding ook in de standjes aan de zijkant, om het nonchalant-modieuze publiek van vandaag te dienen.

De muziek zit op het raakvlak van Zuidelijke muziek en de Europese electronische muziek. Salsa-house. Brokenbeat-Funk. Nu-Disco. En elke modieuze stijl waar Neo- voor te zetten is. Akoestische Funk van de grijnzende grijze mannen van de Masters of Groove en de jonge honden van de New Master Sounds. Latin House van the Spiritual South, die mixtechnisch slecht beginnen en sfeertechnisch excellent afsluiten. Een tegenvaller is DJ SUV. Het lid van Drum’n’Bass-collecrief Reprazent draaide met een boos gezicht de saaiste drum’n’Bass die gemaakt wordt, terwijl hij eerder een CD had uitgebracht waar hij D’n’B met Braziliaanse klanken mixte. Wel leuk dat hij later op de avond spontaan meedeed met een potje voetbal op het gras. Hij werd gepoort met een strandbal.
Opvallend fris draaide Zero dB. De Broken Beats van deze man leken telkens nét niet te kloppen, wat lekker prikkelde. Dat combineerde hij met warme klanken, het zonnetje deed de rest. Boeken die man!

Dit was de eerste editie van het Funky Musique Festival, en organisator Supernatural mag trots op zichzelf zijn. Zonder grote namen op de flyer was het lekker druk, en de line-up spotte met de hokjesgeest. Het was sfeervol, het was slordig, het was goed. En volgend jaar nog beter!