Prinseneiland

 

de straten die zo lang leken
lijken nu zo kort
want nu ben ik zo lang en
toen zo kort

ons huis bestaat niet meer
afgebroken, opnieuw opgebouwd
veel mooier (eigenlijk)

 
een berg kunstenaars
houdt er open atelier
ik krijg vijf schilderij'tjes mee
in een Albert Heijn-zak


ik loop langs de duizenden
plaatsen waar ik voetbalde
en de grachten
waar ze verdwenen


ik denk steeds:
ik ben thuis. 
oh nee,
ik ben thuis. 
oh nee,
ik ben thuis. 
oh nee,
ik ben thuis.