.comment-link {margin-left:.6em;}

.

zondag, september 25, 2005

Iets over mijn studie

Luc Carrière
Algemene Cultuurwetenschappen
Opdracht 1
540 Woorden


De nood aan cultuurwetenschappers

Wie zijn de wegbereiders van de toekomstige cultuur? Wie zullen het volk in contact brengen met schoonheid en inspiratie? Wie zal ons cultureel erfgoed beschermen tegen blind marktdenken, korte termijn-denken en onwetendheid?

De cultuur functioneert niet uit zichzelf. Popbands komen niet uit een opwelling samen op een festival. Schilderijen missen de eigenschap uit zichzelf een galerie op te zoeken. Musea weigeren zichzelf te vullen met objecten. Het script van de website die zichzelf update moet nog geschreven worden. De zinnen in de Uitgids wandelen niet uit zichzelf naar hun plaats. Mensen moeten daaraan werken, wij moeten daaraan werken.
Holland Casino is vast geïnteresseerd in een ultramodern casino op de plaats waar nu het paleis op de Dam staat. Van het geld dat we gebruiken om klassieke teksten te conserveren kunnen we ook een nieuwe ringweg bouwen. Moeten we een gebouw, een levenloze verzameling steen renoveren als we een miljoen werklozen hebben? Moeten we een theatergezelschap in leven houden als bijstandsmoeders werkelijk creperen? Is er dan oude kunst die me kan raken? Volgens de tv-reclame moet ik steeds het nieuwste hebben.
De maatschappij vraagt cultuurwetenschappers en zal dat blijven vragen. Mensen die de hedendaagse cultuur onderzoeken en doorgronden, helpen te sturen en te begeleiden. Mensen die kunnen beoordelen wat gesloopt mag worden en wat niet, wat gelezen, vertoond, opgevoerd dient te worden uit dat duizelingwekkende culturele erfgoed van de mens. Met de wijsheid die kennis van de geschiedenis hen biedt. Met de praktische kennis van recht, beleid en management. Dit is wat ons wordt bijgebracht, in de volgende cursussen:
Bij Europese cultuurgeschiedenis en Cultuurpatronen leren we de achtergrond van onze cultuur kennen. Van de steentijd tot de Griekse oudheid, van de renaissance tot de moderniteit. Bij Artefact leren we over de betekenis van kunstwerken en hoe die verandert in de loop der jaren. Hoe landen en volken artefacten (door mensen gemaakte objecten) voor zichzelf opeisen en waarom. Canon van de Europese cultuur laat ons zien wat er als ‘canoniek’ werd aangenomen en waarom. En hoe er na kritiek op de klassieken nieuwe werken werden aangenomen als klassiek. Erfgoed, toerisme en identiteit stelt ons de vraag naar het waarom van het behouden. Creëren we geen Disney World als we het verleden blijven conserveren? Academische vaardigheden leert ons de wetenschappelijke ambachten van onderzoeken en argumenteren, het schrijven van een scriptie en het houden van een referaat. Cultuurbeleid leert ons over de werking van de kunstwereld. Cultuurbeschouwing geeft een inleiding in het 20e-eeuwse denken over cultuur. Cultuur en recht geeft een inleiding in het Nederlandse rechtsstelsel en de voor een culturele organisatie belangrijke rechtsgebieden zoals vermogensrecht en auteursrecht. Naast deze vakken is er een enorme vrijheid om juist dat te onderzoeken wat jou interesseert. Er is veel ruimte voor de keuzevakken en de minor, en ook binnen de vakken kun je telkens je eigen richting bepalen.

Zo worden academici gevormd met de bagage waar de maatschappij om vraagt, zodat de cultuur kan blijven schitteren. De analytici onder hen zullen onderzoek doen, de praktisch ingestelden zullen organiseren, de beschouwelijken zullen schrijven, idealisten zullen beleid maken en ‘mensen-mensen’ zullen onderwijzen. Zij zijn de smeerolie in de machine van de cultuur, en ze zullen zorgen dat hij blijft draaien, en draaien, en draaien.