We moeten terug. Vier uur hebben we gelopen, vijftien kilometer door de bergen. We vluchten voor de sneeuw die ons in zou sluiten, de paden onbegaanbaar zou maken en de paarden zou verjagen. Vier uur terug naar het meer, van 4700 naar 4300 meter. Zelfs de spieren van Tashi, onze stoere gids verstijven. Vlak voor zonsondergang komen we aan. Ik stort op bed, en blijf veertien uur liggen.
posted by Luc @ 1:43 p.m.
3 Comments:
Lieve luc, Je verslag van je reis in India tot nu toe: mooi, lief, lekker, verfrissend,ontroerend,onthutsend,vies,vertederend,lintwormen?,schorpioenen,groen,lege landschappen,stramme spieren,wiet?.Voor de rest erg genoten van je verhalen en vertellingen tot nu toe. En last but not least een echte postzoen
Hoi Luc, ik ben het helemaal eens met deze Anonieme Commentator! Erg leuk om je stukjes te lezen. Je geeft mooie omschrijvingen van het land, het spreekt allemaal erg tot de verbeelding!
Groetjes van je fan Froukje
bedankt lieve mensjes, gelukkig geen lintwormen. van wie krijg ik de postzoen, van Herman misschien?;-)
Een reactie posten
<< Home